Lieve mensen,
Vandaag zou Benny zeventig jaar geworden zijn, een dag die we helaas niet mee mogen maken.
Het is vandaag ook precies veertien jaar geleden dat Benny in de tuin tijdens het ontbijt tegen me zei: “De pijn van mijn rug straalt uit naar mijn bovenbeen, er zal toch niets ernstigs zijn………” Nog geen half jaar later kregen we te horen dat het leven van mijn ‘jongen’ snel zou ophouden………
In de tijd die ons samen nog gegeven was, hebben we veel gesprekken gevoerd, hebben we die donkere dagen weggelachen of berustend drooggehuild.
In die gesprekken hebben we gelukkig nog vele zaken kunnen bespreken. Zo wilde Benny geen graf, geen gedenksteen, geen straatnaam of plein dat naar hem zou worden vernoemd. Hij wilde niet op een voetstuk worden geplaatst en geen fysiek herdenkingsmonument.
De gemeente Maastricht wilde onlangs een straat naar Benny vernoemen – een mooi initiatief dat echter tegen zijn wil zou indruisen. Na goed overleg heeft Maastricht echter besloten van dit plan af te zien, een respectvolle beslissing die op haar beurt alle respect verdient.
Benny hoopte daarnaast dat zijn repertoire onaangetast zou blijven. Hij vond dat de liedjes zoals hij ze had gemaakt, moesten blijven zoals ze waren. Gewoon, op zijn manier, zo had hij de liedjes bedoeld. Iets dat helaas niet door iedereen wordt gerespecteerd………
Maar Benny hoopte ook dat zijn muzikale nalatenschap – zijn ‘kindjes’ zoals hij ze noemde – zou worden gekoesterd en voortleven in de harten van de mensen. Nu, ruim dertien jaar na zijn dood, heeft Benny nog veel bewonderaars en hij zou daar heel gelukkig mee zijn.
Ter ere van Benny’s zeventigste verjaardag en voor al zijn fans, is vanaf vandaag deze website geheel vernieuwd, precies in de geest van hoe hij het zelf zou hebben gewild.
Ik wens jullie heel veel kijk- en luisterplezier en wil jullie danken voor jullie jarenlange en onvoorwaardelijke trouw.
Hartelijke groet,
