(A. Mitchell/Benny Neijman)

Ik zat op een terras

In ’t hart van Parijs

Op een zonnige middag in mei

Aan m’n oog trokken duizenden mensen

Heel de wereld voorbij

Ik wist niet wat het was

Maar het rook naar anijs

En het werd geserveerd met ijs

Ik had verder maar weinig te wensen

Ik hield van Parijs

Refrein:

Quand je vois ton visage

Dans n’importe quel langage

Je dis je t’aime

Je dis je t’aime, je t’aime Paris, lalalalala

Ik zag er la Tour Eiffel

De Boulevard St. Michel

De Métro en ook de Place Pigalle

Maar ik zag geen verschil tussen Lisa

Of Miep op de Wallen

Refrein:

Quand je vois ton visage

Dans n’importe quel langage

Je dis je t’aime

Je dis je t’aime, je t’aime Paris

En op de Champs Elysées nam ik afscheid

En ik zei: “Au revoir, dag Panam”

Oui Paris, c’est la vie

Maar geef mij maar m’n oud Amsterdam

Refrein:

Quand je vois ton visage

Dans n’importe quel langage

Je dis je t’aime

Je dis je t’aime, je t’aime Amsterdam, lalalalala

(E. John/Taupin/B. Neijman)

 

Vroeger Pap

Liet ik de ramen open

Met één arm tilde jij mij

Toen omhoog

Vanavond ben ik bang

En ik mis jouw sterke arm

Dat ik je zou missen

Had ik nooit geloofd

 

Geloof me

Ik laat geen deur meer open

Alleen zijn in het donker

Maakt me bang

En het voorbeeld dat je gaf

Is nu afgelopen

Jij nam m’n eigenheid

Mee in je graf

 

Ik weet niet meer wie ik ben

Alleen maar wie ik was

Ik draag nog wel jouw naam

Mijn enige kompas

Ik heb van je gehouden

Dat leek toen zo gewoon

‘k Besef nu wat er was

Tussen een vader en z’n zoon

 

Plotseling

Een band verbroken

De waarheid

Komt nooit meer aan het licht

Zoveel en veel te veel

Bleef er onbesproken

Toch was er openheid

In jouw gezicht

 

Ik weet niet meer wie ik ben

Alleen nog wie ik was

Ik draag nog wel jou naam

Mijn enige kompas

Ik heb van je gehouden

Dat leek toen zo gewoon

‘k Besef nu wat er was

Tussen een vader en z’n zoon

(Kreztmer/Aznavour/B. Neijman)

Eigenwijs, brutaal en jong

De roekeloze smaak van lef lag op mijn tong

Ik proefde van Parijs, Berlijn en Amsterdam

En danste door de nacht, naar weer ‘n andere vlam

Geen geld, geen idee, ‘k vond alles interessant

En elk waanzinnig plan liep jankend uit de hand

Ik droomde overdag als door de nacht verdoofd

’t Levende bewijs: de rimpels in m’n hoofd

Eigenwijs, brutaal en jong

De klank van drank klonk door in de liedjes die ik zong

Ik leefde voor de lol, had plezier voor tien

Maar ik weigerde tot elke prijs m’n pijn te zien

Ik rende als ’n idioot alleen mezelf voorbij

Ik stond nergens ooit bij stil, behalve dan bij mij

‘k Wist altijd alles beter, ‘k wist van alles wel iets

Nu weet ik zeker, ik weet helemaal niets

Eigenwijs en wild en dom

Dat jonge honden spel, de bergen die ik beklom

Die honds brutale kijk op mens of maatschappij

De honderdduizend wensen, de woeste razernij

De arrogante trots waarin ik heb geloofd

Maar elke nieuwe vlam werd even snel gedoofd

De foto’s in m’n hoofd zijn allemaal allang vergeeld

De dromen zijn gedroomd, ’t spel is uitgespeeld

Toch leeft er nog een lied in mij dat ik nog nooit zong

Ik proef de zoute smaak van tranen op mijn tong

Was ik misschien te wereldwijs

Eigenwijs, brutaal en jong

Jong

Jong

(N. Ignatiadis/R. Frank Jacobi)

Als ich dich traf hatt’ ich das Blut

Von einem sträunende Zigeuner

Ich war ein Vogel ohne Ziel

Der kalte Wind trug mich davon

Dann sah ich dein Gesicht

Sah mich in deinen Augen

Ich fürchtete mich nicht

Du gabst mir wieder Glauben

Refrein:

Ein stück von meinem Leben geht

Wenn du sagst ich geh’ von dir

Geht mein halbes Herz mit dir

Und wenn du sagst ich komm’ zurück

Kommt ein Teil von mir zurück

Und ich bin vor Glück verrückt

Du nahmst mich wie man Liebe nimmt

Kommt sie per Zufall zugeflogen

Du nahmst mich und es tat mir gut

Zu spüren dass du mich versteh

Ich hab mich nicht gewehrt

Was konnte schon passieren

Wenn man sich so begehrt

Hat man nichts zu verlieren

Refrein:

Ein stück von meinem Leben geht

Wenn du sagst ich geh’ von dir

Geht mein halbes Herz mit dir

Und wenn du sagst ich komm’ zurück

Kommt ein Teil von mir zurück

Und ich bin vor Glück verrückt

Und wenn du sagst ich komm’ zurück

Kommt ein Teil von mir zurück

Und ich bin vor Glück verrückt

(M. Aryan/B. Neijman)

Kruip maar dicht tegen me aan

Want ik laat je nooit meer gaan

Nu je eind’lijk bent gekomen

Blijf je hier

Nu je in m’n armen ligt

Kus ik teder je gezicht

En ik fluister lieve woordjes

In je oor

Zeg me dat je van me houdt

Kom nou hier ik krijg ’t koud

En met jou onder de deken

Is ’t warm

Sla je armen om me heen

We zijn eindelijk alleen

Er is niets waarvan ik meer hou

Dan van jou

Kruip maar dicht tegen me aan

Sluit je ogen laat je gaan

Nu je eind’lijk bent gekomen

Blijf je hier

Gesproken:

Kom nou hier

Ach, wat ben je mooi

Kom nou

Oh, je bent mooi

Kruip maar dicht tegen me aan

Want ik laat je nooit meer gaan

Nu je eind’lijk bent gekomen

Blijf je hier

Nu je in m’n armen ligt

Kus ik teder je gezicht

En ik fluister lieve woordjes

In je oor

(S. Fotiadis/L. Chapsiadis/B. Neijman)

Je vraagt me “Kan ik je vertrouwen?”

Doet een beroep op mijn geweten

Je vraagt me “Kan ik op je bouwen?”

Dat moet je onderhand toch weten

Je vraagt “Geloof je in ons samen?“

Hoe zou ik dat kunnen beschamen?

Refrein:

En hoe!!

Jouw geluk zal het mijne zijn

En hoe!!

Het geluk van ons beiden zijn

Verdriet

Kunnen wij met z’n tweeën aan

En niet

Alle twee er alleen voor staan

En niet

Voor vertwijfeling openstaan

Geniet

Van die mooie momenten

Die koesteren we samen

Je vraagt me “Kan ik je geloven?

Kan ik geloven in ons tweeën?”

Jij komt die twijfel wel te boven

Hoe kom je aan dat soort waanideeën?

Je vraagt me of ik wel hoorde

Geloof nou toch eens in mijn woorden!!!

Refrein    2x

(H. Steinhauser/Schluwe/Hertha/Benny Neijman)

Je hebt respect voor elke gek

Met heel veel geld of cadillac

Je kijkt zo hoog tegen hem aan

Maar achteraf blijkt er niks aan

Een doodgewone marionet

Die moet gewoon ook naar ’t toilet

En trekt ie door na elke keer

Dan speelt ie weer de mooie meneer

Refrein:

Ergens steekt nergens iets achter

Ergens stelt niemand iets voor

Louter lucht die vervliegt

Wie de waarheid spreekt die liegt

En wie zwijgt die liegt zichzelf voor

Ergens steekt nergens iets achter

Alles blijkt anders te zijn

Wat je leest in de krant

En je denkt dan naderhand

Is het waarheid of is het schijn

Een vent in de po-politiek

Die stelt niks voor – die is komiek

Hij roept eens zus – hij blèrt eens zo

Maar zijn geschreeuw is enkel show

daar staat een man in uniform

Met een gezag dat is enorm

Maar kleedt zo’n vent zich ’s avonds uit

Stelt ie niks voor

Geen moer, geen fluit

Refrein

Een vrouw loopt allang na middernacht

Op zoek naar klanten langs de gracht

Ze noemt haar prijs ze stapt voorin

Hij is al grijs – hij trapt erin

Het is een kerel als een boom

Zij vrijt alleen met een condoom

Maar toen puntje – bij paaltje kwam

Bleek zij geen vrouw maar was ze man

Refrein

(Sharon Rice/Bill Rice/mike Lawler)

There’s no such thing

As perfect strangers

So I come to you the way I am

If you call on me to sacrifice

I won’t promise that I can

Chorus:

We’re fire to fire

Flame to flame

Pure desire

No refrains or sad songs

Only fire to fire

Only fire to fire

We will wake up

When the moment’s gone

And I’ll still feel you on my fingertips

They’ll be nothing in the afterburn

But the taste upon our lips

Chorus:

We’re fire to fire

Flame to flame

Pure desire

No refrains or sad songs

Only fire to fire

Only fire to fire

I’m not here tonight to rescue you

And you don’t need me in your life

But I know I’ll have the best of you

Tonight

Chorus:

We’re fire to fire

Flame to flame

Pure desire

No refrains or sad songs

Only fire to fire

Only fire to fire

(J. Revaux/M. Sardou/C. Lemesle/B. Neijman)

Ik vind hier nog een foto van moeder van toen

Ze was net twintig jaar

Ik zie iets van mezelf in die foto van toen

In haar mond en haar haar

Een meisje dat te vroeg een vrouw werd

Toen haar kind werd gebaard

Wanneer ik weer die foto van mam zie van toen

Is dat soms wel raar

Ik vraag me wel eens af

Wat voor meisje ze was

Lang voordat ze mij kreeg

Hoe lief of hoe ze dacht

Wat voor een mening ze had

Of hoeveel ze verzweeg

Hoe vaak werd ze verliefd

Of wilde zij de zoon

Die ze kreeg

Wanneer ik weer die foto

Terugzie van toen

Die z’n leven lang zweeg

Dat meisje van die kiek, die ik nooit heb gekend

Is nu ouder en wijs

Als moeder heb ik haar heel wat beter gekend

Met haar haar parelgrijs

Haar kinderlijk gezicht werd ouder

Ook de tijd heeft z’n prijs

Wanneer ik weer die foto terugzie van toen

Brengt ie mij van de wijs

Wanneer ik weer die foto van mam zie van toen

Achter glas ingelijst

(M. Schönberg/R. Frank Jacobi)

Ich weiss es noch als ob es gestern war

Mit Brillantine in den Haaren

Kam ich mir vor fast wie ein Mann

Als meine Jeugendzeit begann

Ich war zum erstenmal verliebt

Als ich statt Mathe Briefe schrieb

Ich träumte nachts nur noch von ihr

Ich war zu dünn und sie zu gross

Sie war verlegen, ich nervös

Vor Schüchternheit fand ich kein Wort

Sie lief vor Angst davon und fort

Die Liebe war für uns tabu

Selbst nach dem ersten Rendez-vous

Nur eine lief mir niemals weg

Ich klebte sie über mein Bett

Brigitte Bardot in Lebensgrösse

Sie wachte über meine Träume

Und sie allein konnte verstehen

Warum ich vor dem schlafen gehen

Nur eines wollte, eines nur

Ich wollte Liebe, Love, Amour

Ich weiss es noch als ob es gestern war

Der erste Drink in einer Bar

Der erste Flirt, der Ruf der Nacht

Das erstemal Liebe gemacht

Und dann der Wunsch nach Zärtlichkeit

Die Nächte voller Einsamkeit

Und meine Jugend ging dahin

Und als der Vorhang plötzlich fiel

Stand ich im Leben, stand im Spiel

Ich lernte raffiniert zu sein

Und sammelte Erfahrung ein

Und gäbe heut die Welt dafür

Noch, noch einmal 15 zu sein

(A. Papadimitriou/Sofou/B. Neijman)

Nee ik wil niet dat je weggaat

En me plotseling alleen laat

Dat kun jij na al die jaren

Me niet aandoen

Waarom haat je mij zo diep dan

Dat er zelfs geen zoen meer afkan

Dat er nooit een weg terug is

Naar ’t geluk van toen

Ga niet weg van mij – blijf bij me

Ga niet weg van mij

Als je wilt dat ik verander

Goed – maar zeg het mij

Schat geloof niet wat een ander

Heeft gezegd van mij

Ga niet weg van mij – blijf bij me

Ga niet weg van mij

Ik heb niemand in mijn leven

Zoveel van mezelf gegeven

Ik schonk niemand zoveel

Aandacht en vertrouwen

Want bij jou wist ik me veilig

Onze vriendschap was me heilig

Kom probeer nog één keer

Van me te houden

Ga niet weg van mij – blijf bij me

Ga niet weg van mij

Als je wilt dat ik verander

Goed – maar zeg het mij

Schat geloof niet wat een ander

Heeft gezegd van mij

Ga niet weg van mij – blijf bij me

Ga niet weg van mij

Ga niet weg van mij – blijf bij me

Ga niet weg van mij

Als je wilt dat ik verander

Goed – maar zeg het mij

Schat geloof niet wat een ander

Heeft gezegd van mij

Ga niet weg van mij – blijf bij me

Ga niet weg van mij

(N. Ignatiadis/B. Neijman)

Nee, we waren

Geen van beiden schuldig

En geen van beiden

Treft wat mij betreft nog blaam

De pijn van eerlijkheid

De spijt na afloop

De jaloezie

En de verwijten

Dom en dwaas

Refrein:

Gebroken glas

Is wat er over is gebleven

Gebroken glas

Getuige van ons woeste leven

Gebroken levens

Leven langs elkaar

Gebarsten spiegels

Ongelukkig

Zeven jaar

Gebroken harten

Roken geen gevaar

Het dreef ons beiden

Onvermijdelijk

Uit elkaar

Nee, er valt ons twee

Niets te verwijten

De wapenfeiten

Spreken duidelijke taal

De hel van zwijgzaamheid

De felle ruzies

We waren moe

En aan het eind van ons verhaal

Refrein

(R. Frank Jacobi/B. Neijman)

Liefde is heel vaak ’n spel

Speels wordt met harten gespeeld

Vaak ’n verloren duel

Weer een illusie verspeeld

Wordt door haar schoonheid verblind

Maar stort je droomwereld in

Dan sta je daar want er is niemand

Dan denk je was er maar één iemand

Iemand die me begrijpt en om me geeft

Refrein:

Geef me vriendschap

Dat is meer waard dan een waardeloze liefde

’t Duurt langer dan de warmte van heel even

En ’t gaat dieper dan ’n vluchtig rendez-vous

Geef me vriendschap

Alleen van daaruit kan er liefde groeien

Want ’n mooi lijf dat kan niet altijd blijven boeien

’t Is de kunst jezelf te geven

En je zult zien dat ik weer van je hou

Goed, dus je staat weer alleen

Kwaad op jezelf net als toen

Wat moet en waar moet je heen

Weet niet meer wat je moet doen

Vraagt aan je vrienden om raad

Zij hebben altijd geduld

Neem ’t vooral niet te zwaar jongen

Alles komt weer voor elkaar jongen

Vrienden door dik en door dun blijven je trouw

Refrein

Liefde is heel vaak ’n spel jongen

Soms overleef je ’t wel jongen

Als je verliest dan is alles voorbij

Vriendschap is zoveel meer waard jongen

Zeker wanneer je ervaart jongen

Dat er nog iemand bestaat die om je geeft

(D.McLean/N. Ignatiadis/B. Neijman)

In het begin heerste de duisternis

En God wees met z’n hand

En zomaar uit het niets

Ontstond het licht – de lucht en land

En bovenaan de hemel schiep Hij

Sterren – zon en maan

En winden waaiden wolken

Voor het groeien van het graan

En toen schiep Hij de dieren

Die hier leefden op het land

De mens – nog niet geschapen

Was slechts ‘aarde’, ‘stof’ en ‘zand’

We zijn groot – we zijn groot

En het mensdom genoot van de rijkdom

Die God schiep op aarde

We zijn groot – we zijn groot

We zijn groot – idioot

Want wat blijft er nog over van waarde

En eind’lijk op de 6e dag

Had God nog maar één wens

En naar zijn hand en voorbeeld

Schiep ie uit het stof de mens

Die man voelde zich eenzaam

Dus uit z’n rib schiep God een vrouw

Ze leefden in een paradijs

In liefde en in trouw

God sprak: “Gij zult niet eten van

Die boom van goed en kwaad”

De duivelse verleiding lag als slang

Alweer paraat

We zijn groot – we zijn groot

En het mensdom genoot van de rijkdom

Die God schiep op aarde

We zijn groot – we zijn groot

We zijn groot – idioot

Want wat blijft er nog over van waarde

Ze aten van de appelboom

Ofschoon God ’t verbood

De slang zei: “Mensen eet nou maar

Je gaat er niet van dood”

(P. Kartner)

Genoeg gepraat, genoeg gezwegen

Genoeg gelachen en gehuild

Genoeg gewonnen en verloren

Gelukkig zijn is ingeruild

Twee bedden om alleen te slapen

Twee meter verder jouw gezicht

Ons huis was eens om in te schuilen

’t Is nu een baken zonder licht

Refrein:

Aan het einde van de regenboog

Daar zal geluk te vinden zijn voor ons samen

En ze zeggen het is verder dan je denkt

En de weg zal moeilijk zijn daarheen

De wegen naar gelukkig zijn

Die zijn nu eenmaal niet bedekt met rozen

Maar als je ooit die kant opgaat

Dan loop je toch nooit meer alleen

Genoeg gezocht, maar niet gevonden

Genoeg geleefd, maar veel te kort

Genoeg gevraagd, maar nooit gekregen

En wij weten wat er schort

De laatste hoop is opgegeven

We weten dat het niet meer gaat

Er wordt gezegd: zo is het leven

Genoeg gezwegen, genoeg gepraat

Refrein

We zijn een beetje moe gestreden

Genoeg gedaan, genoeg gewacht

We blijven zitten met een kater

Die niet door woorden wordt verzacht

Een wonder zal niet meer gebeuren

De regenboog is veel te lang

Heb jij de kracht nog om te lopen

Of maakt die lange reis jou bang

Refrein

(R. Gibb/B. Gibb/M. Gibb/B. Neijman)

‘k Begreep geen moer van wat er mij gebeurde

Je lachte toen ik van mijn hoeven pleurde

Ik was volledig van de kaart geloof ik

Niets kon ik nog doen –oh-

Ik liep maar wat te hengsten bij volle maan

Je was niet bang en nam de teugels over

Je hield me strak en maakte me tam

En ik rilde, wilde alles met je doen

Refrein:

Ik werd gevangen in een vreemd verlangen

En bleef vervolgens aan jouw strijkstok hangen

Ik liet me vangen en toen gebeurde het

Voordat ik het wist

Ik was volledig in jouw ban gekomen

En elke redding was te laat gekomen

Help me dan nu ik ’t zelf niet meer kan

En laat me, maak me vrij

En laat me weer gaan, gaan, gaan

Laat me weer gaan

Laat me weer gaan, gaan, gaan

Laat me weer gaan

Je maakt me dronken en ik val voorover

En in het donker ben ik snel veroverd

Ik voel je handen op mijn lichaam branden

Niets kan ik nog doen –oh-

Mijn hele verdere toekomst staat op ’t spel

’t Gaat niet beter en ’t gaat niet over

Jouw wilde hengst werd tam als een lam

En je temde, remde, hoe je me verwende

Refrein:

Ik werd gevangen in een vreemd verlangen

En bleef vervolgens aan jouw strijkstok hangen

Ik liet me vangen en toen gebeurde het

Bliksemflits flitsten bij me binnen

Ik was volledig in jouw ban gekomen

En elke redding was te laat gekomen

Help me dan nu ik ’t zelf niet meer kan

En laat me, maak me vrij

En laat me weer gaan, gaan, gaan

Laat me weer gaan

Ik werd volledig in jouw web gevangen

Met mijn goed fatsoen

Oh wat moet ik doen

(Stephan Sulke/Benny Neijman)

Ik heb je duizend maal gezocht

Ik was verloren en verkocht

Ik liep je na achter je kont

Als een verdwaalde loopse hond

En al die jaren en al die jaren

Was ik gewoon verliefd

Ik heb je duizend maal ontmoet

Hoe vaak heb ik je niet vervloekt

Ik heb je bevend aangeraakt

Jij hebt je lachend losgemaakt

En al die jaren en al die jaren

Was ik gewoon verliefd

Hoeveel lijven heb ik meegenomen

Hoeveel keren klaargekomen

Altijd geil en opgewonden

Maar jou niet meer gevonden

En wanneer ik andere lippen kuste

Dacht ik aan jou ondertussen

Toch ben ik alleen gebleven

Ben je trouw gebleven

En hoeveel uren dag en nacht

Heb ik alleen aan jou gedacht

‘k Heb je bejubeld en verfoeid

Maar al m’n dure tijd verknoeid

En al die jaren en al die jaren

Was ik gewoon verliefd

Ik draaide je nummer als een gek

Je telefoon bleef in gesprek

Ik stuurde je brieven per expresse

Maar aan ’t verkeerde adres

En al die jaren en al die jaren

Bleef ik gewoon verliefd

Andere ogen heb ik ingekeken

Of ze op de jouwe leken

Anderen die bij me kwamen

Gaf ik vaak jouw naam en

Andere handen die mijn benen streelden

Net of ’t de jouwe deden

Zo heb ik mezelf belogen

Maar ‘k heb je nooit bedrogen

(H.J. Horn/Bernges/Benny Neijman)

We zijn giganten

Tussen de and’ren

We kunnen heel de wereld aan

De kracht van liefde

Een wild verlangen

Ik zie ’t in je ogen staan

We zijn giganten

Bereid te geven

Wat je elkaar maar geven kan

Vechten en nemen

Drinken ’t leven

Als in een film of een roman

Als in een film of een roman

Samen zijn we sterker dan ooit

Liefde maakt ons twee giganten

Met de vlam van liefde getooid

Dragen wij elkaar op handen

Aan elkaar geklonken gekooid

Een gevoel zo onvoorstelbaar diep

We zijn giganten

We houden stand en

Komen als winnaars uit de strijd

Want ons vertrouwen

Is onverwoestbaar

En overleeft ’t eind der tijd

En overleeft ’t eind der tijd

(K. Johnson/B. Neijman)

Gouden regen groeide voor je deur, toen ik voorbij kwam

De geur vergeet ik nooit, m’n leven lang

En gouden regen bloeide tot ’t einde van ’t voorjaar

Maar onze liefde broeide toen de hele zomer lang

Ik hield je in m’n armen toen de zomer was verdwenen

De gouden druppels regen op je raam

Je bleef maar naar me kijken, onbegrepen en in tranen

Zo ben ik toen voorgoed bij jou, de voordeur uit gegaan

’t Is voorbij gegaan zoals zo vaak zoveel

En als zo velen vaak veranderden ook wij

’t Is voorbij gegaan, toch zal ’t leven doorgaan

En zal elk voorjaar jou herinneren aan mij

Gouden regen groeit hier niet langs nieuwbouw, grauwe dreven

Waar alles zonder kleur is, hemel hoog

Alleen de grijze torens van beton, die mij omringen

Vermengen met de kleuren van ’n gouden regenboog

Dan hoor ik je weer lachen, voel je warmte heel dicht bij me

De kamer is zo leeg en koud en kil

Ik koos een andere weg, dan die waar jij op wilde doorgaan

Nu zal ik moeten doorgaan

Ook wanneer ik niet meer wil

’t Is voorbij gegaan zoals zo vaak zoveel

En als zo velen ben ik niet meer zoals toen

’t Is voorbij gegaan, maar kun je me vergeven

Ik deed alleen maar wat ik vond dat ik moest doen

Instrumentaal

Gouden regen valt er naar beneden in november

Opeens zijn ook m’n ogen niet meer droog

De donder en de bliksem, die m’n adem doen verstikken

Veranderen de kleur van onze gouden regenboog

’t Is voorbij gegaan zoals zo vaak zoveel

En gouden regen bloeit weer volgend jaar in mei

’t Is voorbij gegaan we zullen moeten doorgaan

Om nooit meer stil te staan bij toen, bij jou en mij

(G. Stellaard/B. Neijman)

Een muur werd neergehaald

De schuld is betaald

Maar het bloed kleeft eeuwig

Aan elke steen van voorheen

Soldaat, mijn kameraad

’t Ga je goed

Jouw strijd is voorgoed voorbij

Dus: Auf wiederseh’n

Als de grenzen ooit verdwenen zijn

En de mensen allen eender zijn

Geen scheiding tussen land of ras

Wordt de wereld pas:

Grenzeloos

Want als geen onderling verschil bestaat

Komt er liefde in de plaats voor haat

En oorlog en geweld verdwijnt

Zonder “Mijn en dijn” zal er vrede zijn

Een land van blank en van zwart

Een wereld apart

Waar de roep om vrijheid

Steeds wordt gesmoord

Ieder woord

Mijn held, zolang jij volhardt

Hou je moed

Jouw strijd is nog niet voorbij

Want je wordt gehoord

Als de grenzen ooit verdwenen zijn

En de mensen allen eender zijn

Geen scheiding tussen land of ras

Wordt de wereld pas:

Grenzeloos

Want als geen onderling verschil bestaat

Komt er liefde in de plaats voor haat

En oorlog en geweld verdwijnt

Zonder “Mijn en dijn” zal er vrede zijn.

(R. Mey/B. Neijman)

Ieder mens op deze wereld

Heeft een eigen signatuur

Het verwondert me nog bijna

Elke dag en ieder uur

Dat er zoveel jokers zijn tussen de azen

Je hebt gele, rooie, zwarte, witte dwazen

Die verschillen in pluimage

Al die grillen der natuur

Dat verschil in fabricage

Is even wonderlijk, als puur

Er zijn prachtige mensen

Er zijn machtige mensen

Er zijn sluwe, slome, slimme zenuwachtige mensen

Er zijn mensen die verliezen nooit hun streken

En er zijn er die verbloemen hun gebreken

Er zijn fraaie mensen

Er zijn kwaaie mensen

Er zijn lang leve de lol en hele saaie mensen

Er zijn mensen die soms hele enge beesten kunnen zijn

En er zijn er, die mens gebleven zijn

Er zijn wonderlijke kruisingen

Ook hier in dit lokaal

Zo uitzonderlijk van uiterlijk

Zo is het nu eenmaal

Er zijn mensen, die geen mens kan evenaren

En er zijn er zonder kop, of met bezwaren

Als je bladert door de Wehkamp

En jij zelf hebt acné

Of je lijkt op een natuurramp

Ben je net zo goed oké

Er zijn zalige mensen

En inhalige mensen

Er zijn hele lieve, leuke

En schandalige mensen

Er zijn mensen, bijzondere exemplaren

En er zijn er, dat zijn wel hele rare

(P. Natte/B. Neijman)

’t Zijn soms net twee grijze muizen

Ze leven elke dag in sleur

Tevreden in hun rijtjeshuizen

Achter ’n groen geverfde deur

’t Zijn gewoon twee lieve mensen

Die vredig leven naast elkaar

Maar ze verstoppen al hun wensen

Ver in de la van ’t dressoir

Refrein:

Er is zo weinig te beleven

Ze maken bijna nooit iets mee

Ze leven doodgewoon hun leven

Ze zijn tevree

Ze staren samen door de ruiten

En kijken ’s avonds naar teevee

Ze komen nog maar zelden buiten

Maar zijn tevree

’t Zijn soms net twee grijze muizen

Ze zitten liever in hun hol

Dan in die treurige tehuizen

Die zitten al vol

Ze praten soms met weinig woorden

Ze zijn de hele dag alleen

Al wat de stilte kan verstoren

Is ’t slaan van de klok om half één

Refrein

Instrumentaal

’t Zijn soms net twee grijze muizen

Ze leven elke dag in sleur

Tevreden in hun rijtjeshuizen

Achter ’n groen geverfde deur

Aan al die lieve grijze muizen

Aan al die mensen zonder fleur

Geef aan je grijze rijtjeshuizen

En aan jezelf ’n beetje kleur

(D. Fabrina/M. Björklund/J. Dreksler/R. Kaiser/B. Neijman)

Je komt weer thuis

Het is al vroeg in de morgen

Je kleedt je uit

En kruipt naast me in bed

Je hoeft niet stil te zijn

Ik kan al uren niet slapen

En jouw verhalen schat

Kun je me beter maar besparen

Refrein:

Kom nou maar hier

Zeg liever niets

Want voor de waarheid ben ik niet rijp

Geef me wat tijd

Wat zekerheid

En het gevoel

Dat je m’n gevoel begrijpt

Gun me nog wat tijd

Waar ben je geweest

En met wie en waarom toch

Maar ik wil nu geen halve waarheden horen

Vertel het me morgen maar

Vannacht verlang ik geen antwoord

Kom en verwarm me maar

M’n voeten zijn als bevroren

Refrein:

Kom nou maar hier

Zeg liever niets

Want voor de waarheid ben ik niet rijp

Geef me wat tijd

Wat zekerheid

En het gevoel

Dat je m’n gevoel begrijpt

Gun me nog wat tijd

Wat kun je makkelijk liegen

Wat kun jij makkelijk bedriegen

Ik kan je moeilijk geloven

Dus stil nou maar

Stil nou maar

Stil nou maar

(M. Reim/B. Neijman)

Hallo?

Heb je ’n ogenblik voor mij?

Ik dacht, ik praat ’n beetje bij

Was haast vergeten hoe jouw stem ook weer klonk

Hallo?

Ik heb ze vaak aan je dacht

‘k Belde 06-8008

Dat was nog even een gezoek

Je nummer staat niet in ’t boek

En nu opeens

Heb ik je eind’lijk aan de lijn

Woon je allang in Nieuwegein?

Je zat toch eerst in Vinkeveen?

En je woont niet meer alleen?

Dacht jij dat ik dat nog niet wist?

Ik heb je soms best wel gemist

O jee, je piepers staan op?

Nou ja, dan hang ik maar weer op

Refrein:

Hallo?

Ik wil graag weten of het went

Of je daar gelukkig bent

Of je nog wel ‘ns aan me denkt

Hallo?

Jou vergeten kan ik slecht

Ja, dat meen ik heel oprecht

En al voel je je gekrenkt

Ach misschien heeft het wel zin

Dat je ’t nog ‘ns overdenkt

O.K.

Ik zal verder niet meer storen

‘k Wilde je stem alleen maar horen

Met mij?… Met mij gaat het goed

Onkruid vergaat niet schat

De moed

Te bellen heb ik nu vergaard

Wie weet is ’t de moeite waard

Nou goed, ik kom over de brug

Ik smeek je: kom weer bij me t’rug

(Neil Diamond/Lindgren/Benny Neijman/R. Frank Jacobi)

Hallo ich bin’s hallo

Ich ruf dich an, nur so

Ich dachte nur du schläfst noch nicht

Oder hab’ ich dich gerade aufgeweckt

Hallo ich bin’s hallo

Ich ruf dich an nur so

Nur wissen wie’s dir geht heut’Nacht

Ich kam gerade heim und hab’ an dich gedacht

Hallo

Ich weiss das es spät ist

Weiss es ist vorbei

Diese Trennung war das beste für uns zwei

Doch es fällt mir schwer

Ich versuch’ stark zu sein

Und doch bringt sie mich um

Diese Einsamkeit!

Hallo ich bin’s hallo

Hörst du mir noch immer zu

Ich hab’ so vieles eingesehen

Wir waren beide dumm

Warum bist du so stumm?

Hallo ich bin’s hallo

Ich ruf dich an nur so

Ein Taxi wartet vor der Tür

Sag ein Wörtchen nur

Dann komm ich zu dir hallo

(Neil Diamond/Lindgren/Benny Neijman)

Hallo met mij, hallo

Ik bel gewoon maar zo

Kom bijna niet in slaap vannacht

Ik ben moe dat wel

Maar ik dacht: kom, ik bel

Hallo met mij, hallo

Ik bel maar even zo

Ik hoor zo graag je stem vannacht

En wat ik zeggen wil

Maar je bent zo stil

Hallo

Ik weet wel dat ’t laat is

Ik weet wel ’t is al nacht

Gun me twee minuten van je tijd

Alles wat ik wil

Ik hoor niet wat je zegt

Je klinkt zo ver weg

De lijn is niet zo best

Hallo met mij, hallo

Ik bel, ik mis je zo

Ik heb zo vaak naar je verlangd

Wat ik weten wil

Waarom ben je stil

Hallo

Instrumentaal

Hallo met mij, hallo

Ik bel gewoon maar zo

Kom bijna niet in slaap vannacht

Schatje, zeg toch iets

Waarom hoor ik niets

Hallo

(Cotugno/S. Borgia/B. Neijman)

Pratende handen

Zeggen meer dan duizend woorden

Soms heel simpel met een paar gebaren

En ze vertellen je

De spannendste verhalen

In bijna alle wereldtalen

Zo onderstrepen ze

De onmacht van gevoelens

En vertellen wat geen woorden zeggen

Want ze verklaren zo

Precies wat ze bedoelen

Door gebarend uit te leggen

Refrein:

Want handen zeggen veel

Met handen doe je veel

’n Handig instrument

Maar jij bent dirigent

Pratende handen

Een verstrengeling van vingers

Als teken van hun godsvertrouwen

Als ze geloven

In de liefde en die dingen

Die ze nooit aan iemand toevertrouwen

Ze zijn de zeggingskracht

Van woorden en van daden

We moeten ze op handen dragen

Je ziet het stromen

Van het leven door hun aderen

Als de jaren aan ze knagen

Pratende handen

Ze ballen zich tot vuisten

Als ze op hun manier hun woede koelen

Vaak op degene

Die niet naar hun taal wil luisteren

Wie niet horen wil, die moet maar voelen

(Drafi Deutscher/B. Neijman)

Als jij me vraagt

Mag ik van je houden?

Wat is in ’s hemelsnaam op liefde tegen

Als je mag slaan

Mag je mij ook strelen

Zolang twee mensen elkaar liefde geven

Refrein:

Er zijn geen geboden

In ‘t 11e gebod

Wil jij van me houden

Dan mag dat van God

Geen moraal en geen zonden

En geen stiekem genot

Want er zijn geen verboden

In ‘t 11e gebod

Als jij me vraagt

Is mijn liefde zondig?

Dan kan geen mens jou daarop antwoord geven

Kijk in je hart

Daar kun j’op vertrouwen

Want zonder liefde kan

Een mens niet leven

(M. Reid/A. Shambun/B. Neijman)

Al wat ik aan rijkdom heb vergaard

Ergens ontbrak nog iets voor mij

‘k Liet me verblinden door het klatergoud

Dat lege leven is voorbij

‘k Wil van liefde leven

Om het leven geven

Al het and’re heeft geen waarde meer voor mij

Al ’t goud dat ik heb vergaard

‘k Vind ’t niet de moeite waard

Die waardeloze weelde was maar schijn

Want het goud dat ik vond ben jij

Hoewel ik veel mensen heb gekend

Voelde ik me eenzaam en alleen

Jij bent de schat die ik gevonden heb

Ik voel me rijker dan voorheen

‘k Wil van liefde leven

Om het leven geven

Al het and’re heeft geen waarde meer voor mij

Al ’t goud dat ik heb vergaard

‘k Vind ’t niet de moeite waard

Die waardeloze weelde was maar schijn

Want het goud dat ik vond ben jij

Ik zou wel eeuwig willen leven

Willen schreeuwen

Dat ik van je hou

Instrumentaal

‘k Wil van liefde leven

Om het leven geven

Al het and’re heeft geen waarde meer voor mij

Al ’t goud dat ik heb vergaard

‘k Vind ’t niet de moeite waard

Die waardeloze weelde was maar schijn

Want het goud dat ik vond ben jij

(P. de Lanoe/G. Lenorman/B. Neijman)

Ik kwam wel eens in dat kerkje

Maar nooit – nooit ben ik er nog terug geweest

Men noemt ‘t

’t Huis van de kinderen Gods

In ’t huis van de kinderen Gods

Preekt een stem “Éen Geloof”als een rots

Anderen leven verkeerd

Dus worden ze geweerd

Uit ’t huis van de kind’ren Gods

In de tempel van God onze Heer

Gaat een mens fel uit Godsnaam tekeer

Hij slaat 10 keer een kruis

Maar balt tevens een vuist

Tegen schepsels van God onze Heer

Waar waarom, waarom?

In ’t huis van de kind’ren Gods

Bidt een man in vertrouwen tot God

Hij staat op – brandt een kaars

Lapt die preek aan z’n laars

En ontvangt de genade van God

In ’t huis van de kinderen Gods

(B. v.d. Linden/B. Neijman)

Het is voorbij

Jij bent dan eind’lijk je eigen weg gegaan

Je bent weer vrij

Mijn laatste woorden

Kon je niet horen

Je zei ik ga

Ik riep je na

Het is voorbij

Het is wat vreemd voor mij om weer alleen te staan

Ik ben nu vrij

En moet bekennen

’t Is even wennen

In huis alleen

’t Is haast obsceen

Ik voelde dat het er van komen moest

De laatste maanden

Ging het steeds slechter

En het klikte niet meer zo

Maar wat er verder van je worden moet

Wie zal het weten

Het ga je goed

Het is voorbij

Voorgoed voorbij

Ik moet proberen te vergeten

Ik ben weer vrij

M’n eigen leven

Weer vorm te geven

Een nieuw begin

Met tegenzin

Het is voorbij

Ik hoop dat jij iets

Goeds zult maken van je leven

Zo zonder mij

Dat blijf ik hopen

’t Is zo gelopen

Maar wat je ook doet

Het ga je goed.

(Neil Diamond/Lindgren/Benny Neijman)

Refrein:

Het land van het zwarte goud

M’n land, m’n geboortegrond

De grond waar ik zo van hou

Het land van het zwarte goud

Ons huis stond in een rij, precies dezelfde ramen

In allemaal dezelfde straten

En kwam m’n vader thuis met zwartomrande ogen

Dan viel ie in een stoel, gebroken

We waren toen niet rijk, maar zeker ook niet arm

Dankzij pa zijn sterke armen

In die donkere mijn, heel diep ondergronds

Verdiende hij zijn brood voor ons

Refrein:

Het land van het zwarte goud

M’n land, m’n geboortegrond

De grond waar ik zo van hou

Het land van het zwarte goud

Ik had een fijne jeugd, wij speelden in het koren

En pa stond in de grond te boren

M’n moeder deed de was of stond voor ons te koken

Wij stiekum bij de school te roken

Nog zie ‘k zijn gezicht, zo zwart als zwarte piet

De Sunlightzeep die hielp hem niet

Hij werkte ondergronds, maar bovenal door hem

Ben ik geworden wie ik ben

Refrein:

Het land van het zwarte goud

M’n land, m’n geboortegrond

De grond waar ik zo van hou

Het land van het zwarte goud

De mijn, het zwarte goud, het bikkelharde leven

Hij heeft er alles voor gegeven

Een lijf vol reumatiek, dat hield ie ervan over

En longen vol met silicose

Wie stookt er nog carboon, we boren nu naar gas

Maar hij vertelt hoe ’t vroeger was

Hij hield van zijn beroep, m’n naam heb ik van hem

Die ik zoveel verschuldigd ben

(Pallavicini/Mascara/Dassin/B. Neijman)

’t Is vreemd in huis alleen

Maar ik voel je toch nog om me heen

Want zoveel doet me denken aan jou

Soms hoor ik je stem

Die ik zo goed herken

Je bent weg, want je haatte de sleur

En wie weet op een dag

Sta je weer voor de deur

’t Leven blijft gewoon z’n gang gaan

Ach, daar kom  je niet omheen

Ook al ga je op je hoofd staan

Alles blijft zoals voorheen

Wolken zullen altijd blijven

En ’s zomers zal de zon ze doen vergaan

Stel je niet aan

Leef en geniet

Van wat het leven biedt

’t Leven blijft gewoon z’n gang gaan

Ach, daar kom  je niet omheen

Ook al zou je naar de maan gaan

Alles blijft zoals voorheen

Ook al staat het in de sterren

Toch blijven de planeten in hun baan

Stel je niet aan

Leef en geniet

Van wat het leven biedt

’t Leven blijft gewoon z’n gang gaan

Ach, daar kom  je niet omheen

Ook wanneer wij uit elkaar gaan

Alles blijft zoals voorheen

Ja, ik ben nog steeds dezelfde

Nog steeds die ene man in jouw bestaan

Stel je niet aan

Leef en geniet

Van wat het leven biedt

La, la, la, etc.

(N. Diamond/B. Neijman)

Het samen zijn met jou

Dat zoiets nog bestaat

’t Begon toen jij hier kwam

En het eindigt als je gaat

Van het samen zijn met jou

Geniet ik elk moment

En koester ieder uur

Dat ik je heb gekend

Refrein:

Nooit meer alleen

Geen koude nachten, nee

Nooit meer alleen

Toch ben ik bang

Want alles gaat ooit weer voorbij

En dat je zult weggaan bij mij

’t Samen zijn met jou

De zachtheid van je haar

De naaktheid van je huid

Het schuilen bij elkaar

’t Samen zijn met z’n twee

Wil ik met jou alleen

Het houden van begon

Toen eenzaamheid verdween

Refrein:

Nooit meer alleen

Geen koude nachten, nee

Nooit meer alleen

Altijd die angst

Wanneer zul je weggaan bij mij

Want alles gaat ooit weer voorbij

Want al wat ik heb dat ben jij

’t Samen zijn met jou

Een liefde in ’t kwadraat

’t Begon toen jij hier kwam

En eindigt als je gaat

(A. Ofarim/M. Pacher/B. Neijman

Ik nam een week vakantie

Dus ging ik naar Sorrento

Aan ’t land van de amore

Had ik mijn hart verlôre

‘k Ging naar een ristorante

En dronk een glaasje vino

De glazen bleven klinken

De wijn smaakte te goed

Veel eten en veel drinken

Ik was na een weekie kaput

Ik nam een bord spaghetti

En toen een grote pizza

Ik kreeg wat indigestie

Potdorie mamma mia

En ik schoof molto bene

De hele boel bij me naar binnen

De glazen bleven klinken

De wijn smaakte te goed

Veel eten en veel drinken

Ik was na een weekie kaput

De spaghetti lag zo fijn

Te zwemmen in de wijn

Mangare onbeschoft

M’n maag was bijna ontploft

De spaghetti zat tot hier

Ik stikte in een sliert

Spaghetti – Ravioli – Lasagne – Prosciutto

Daarna macaroni en toen Ossobuccio

Lekker macaroni nog meer canelloni

En daarna gelati met fruit

Ik zat er pico-bello

Tussen de maffioso

M’n lepel in vibrato

Want ik werd un poco nervoso

Dus dronk ik nog wat vino

In plaats van ’n kop cappuccino

Pijn in m’n kop van chianti

En krampen en pijn in m’n maag

‘k Had er goeie vakantie

Maar ‘k lustte het eten te graag

(J.J. Goldman/B. Neijman)

Refrein:

Het wordt tijd dat er iets verandert

Het wordt tijd dat er snel iets gebeurt

Het wordt tijd, hoogste tijd want anders

Zijn de zee, lucht en aarde besmeurd

Is het met ons gebeurd

Het wordt tijd

Na, na, na….

Het wordt tijd dat we moeten kiezen

Het wordt tijd voor ’n nieuw seizoen

Het wordt tijd geen moment te verliezen

Dus we moeten niet praten maar doen

CO2 op rantsoen

Het wordt tijd

Na, na, na….

Het wordt tijd om het tij te keren

Het wordt tijd voor de realiteit

Het wordt tijd ons te realiseren

Waar de grote vervuiling toe leidt

Alle Greenpeace ten spijt

Het wordt tijd

De leefbaarheid van moeder aarde

Is onze verantwoordelijkheid

’n Schoon milieu is van onschatbare waarde

Behoud heeft onze prioriteit

Anders raken we ‘t kwijt

Het wordt tijd

Refrein

(Yannis Spanos/Lina Nikolakopoulou/B. Neijman)

Turkse nachten zijn zo lang

Ik voel je warmte

Bij het licht van volle maan

En oosterse muziek

Turkse nachten maken loom

En het lijkt wel of ik droom

En de wind brandt op mijn huid

Als hete adem

Refrein:

Kom dan en dans met me – dans met me

Als Mata Hari

Dans in m’n armen

Voel die vibratie

Kom dan en dans met me – dans met me

Raak buiten zinnen

Ik zal je verleiden

Ik zal je beminnen

Turkse nachten zijn zo lang

Ik zie je ogen

En nog steeds klinkt door de nacht

Exotische muziek

Turkse nachten zijn zo zwoel

Deze nacht in Istanbul

Voel ik brandend op mijn huid

Jouw hete adem

Refrein:

Kom dan en dans met me – dans met me

Als Mata Hari

Dans in m’n armen

Voel die vibratie

Kom dan en dans met me – dans met me

Raak buiten zinnen

Ik zal je verleiden

Ik zal je beminnen

(M. Tókas/C. Balabanidis/B. Neijman)

Ik zit hier in gedachten aan de kleine haven

En albatrossen drijven krijsend op de wind

De vissers zijn in touw hun netten in te halen

Ik kijk over de zee, die mij met jou verbindt

Hoe zou het met je gaan

Wat zou je aan het doen zijn met je leven?

Denk je ver van mij vandaan

Misschien ook eens aan mij

Al is het even

Hoe zou het met je zijn?

Misschien ben jij de pijn allang te boven

Vergaat het jou net zoals mij?

Bij mij gaat het verlangen maar niet over

De dagen worden maanden en vergaan in jaren

Maar m’n gedachten dwalen steeds weer over zee

En hoeveel schepen zijn sindsdien al uitgevaren

En hoeveel voeren binnen en brachten jou weer mee…

(R. Frank-Jacobi/B. Neijman)

Hoeveel tranen moeten vloeien

Om het bloed dat tevergeefs

Nog vloeien moet

Hoeveel jongens – hoeveel mannen

Moeten sterven voor de strijd

Is doodgebloed

Hoeveel vrouwen zullen blijven zoeken

Naar hun zoon – of naar hun kind

Of naar hun man

En onschuldigen die moeten boeten

Voor de waanzin die geen mens

Meer helpen kan

En een kind ligt in de straten

Houdt een klein pistool van speelgoed

In z’n hand

Met z’n beide ogen open

Kijkt het vredig naar een ver

En beter land

Hoelang al verlangen de mensen

Naar vrijheid en vrede

In ’n wereld vol waanzin

Door haat en afgunst verscheurd

Zullen we van onze fouten

Uit ’t verleden nooit leren

En wie stopt de waanzin

Die daag’lijks nog altijd gebeurt

Hoeveel mensen moeten vluchten

Voor gevechten – voor gevaar

En voor geweld

En een man ligt onbegraven

Op een kaal van God-verlaten mijnenveld

En dan kijken ze totaal verslagen

In die puinhoop van verdriet

Nog even om

Even denken ze aan betere dagen

Toen nog niemand zich zo’n hel

Bedenken kon

(A. Schairer/G. Tielman/B. Herrmann/B. Meinunger/B. Neijman)

Je rekent vaak op je verstand

Je hebt je leven in de hand

Maar onvoorspelbaar als ’t weer

Volg je je hart weer keer op keer

Het kent geen taboe

Dan loopt het anders dan je denkt

Alleen je hart zegt wat of hoe

Het kent geen taboe

Hoeveel geheimen kent ’n hart

Het is gesloten en gehard

’t Is bijna safer als een kluis

Het is de haven van je huis

Hoeveel geheimen heeft ’n hart

Het is je veilige kompas

Het vaart op zeker of vaart blind

Haast onbevangen als een kind

Je doet je heel vaak anders voor

Dat heeft je hart onmidd’lijk door

Het is de rechter van je ziel

Het kan je helemaal doorzien

Het kent geen taboe

En weet je niet meer wat te doen

Dan zegt je hart jou wat of hoe

Het kent geen taboe

Hoeveel geheimen kent ’n hart

Het is gesloten en gehard

’t Is bijna safer als een kluis

Het is de haven van je huis

Hoeveel geheimen heeft ’n hart   2x

Het is je veilige kompas

Het vaart op zeker of vaart blind

Haast onbevangen als een kind